Papa over eten

 

Dingen over kinderen zijn meestal van moeders, voor moeders. Maar nou voelt Papa dringend de behoefte hier ook eens van zich te laten horen. Papa houdt namelijk van koken. En van eten, natuurlijk. Een gezin hoort ‘s avonds aan tafel te zitten en samen te eten, vindt Papa. 

 

Samen eten is belangrijk, en ik was behoorlijk uit mijn hum toen ik laatst geen tijd had om mijn zoon een behoorlijke maaltijd voor te zetten. Maar dat is een ander verhaal. Als je een verse baby hebt, is er veel werk te doen. Luiers verschonen, baby in bad, ad nauseam de was doen. Je loopt de hele dag je benen uit je lijf. ‘s Nachts slapen is een optie, geen zekerheid. Je bent moe. Daarom zijn er ook potjes baby-eten. Potjes zijn gemakkelijk: je gooit ze de magnetron in en *pling*, klaar, eten. Je moet per slot van rekening ook nog voor jezelf koken!

Heb je ooit baby-eten uit potjes geproefd? Smaakt naar karton. Bah. Hoe wil je dat je kind ooit…. Oh, laat maar. Ze worden er prima groot op. Maar mijn Vaderlijke Trots gaf tegengas: ik zou zelf voor mijn kinderen koken! Want dat hoort zo! Met de hand! Iedere dag! Nou, fijn. Nóg meer te doen.

En dat viel prima mee. Je kookt toch voor jezelf? Houd wat apart voor je baby en geef hem of haar een versie van wat je zelf eet. Kost nauwelijks extra tijd. Gebruik weinig kruiden. Gebruik couscous. Geweldig spul. Hoe?

Neem wat groente. Welke? Weet ik niet, wat kook je voor jezelf? Worteltjes zijn altijd goed, sperzieboontjes ook. Paprika is lekker, mais, broccoli. Tomaat, restje rode kool. Heb je groentesoep van gisteren over? Ook goed.

Desgewenst kun je er vlees, vis of ei door doen. Maar kook het eerst gaar, apart van de groente. We moeten helemaal zeker weten dat alle bacteriën morsdood zijn! Anders wordt je kleintje nog ziek en dat wil ik niet op mijn geweten hebben.

Snijd de groente in kleine stukjes. Niet moeilijk doen. Je hoeft ze niet op te meten, straks maken we er pap van. Kook de groente in een klein pannetje en een beetje water, zodat het net onder water staat, met het deksel op de pan. Je kan er beter steeds een beetje water bij doen dan veel weg te moeten gooien. Want in het water zitten veel voedingsstoffen en die willen we houden!

Haal het pannetje van het vuur en doe er een paar eetlepels couscous bij. Dat absorbeert het kookvocht - dus de vitamientjes – en levert de koolhydraten in deze maaltijd. Na een minuut of vijf is al het water opgenomen en breng je de inhoud van de pan over in een beker.

Nu aan de slag met de blender! Zorg dat alle stukjes goed gepureerd worden en als de massa te droog is voeg je wat water of appelsap toe. Wat we willen is ongeveer de stevigheid van tandpasta. Kruiden kunnen er nu ook bij – klein beetje zout, oregano, majoraan, dragon, tijm – één kruid per maaltijd en dat liefst een paar dagen na elkaar, dan kunnen ze wennen aan de smaak.

Serveer de maaltijd lauw - even in de diepvries - want wie weet branden ze hun mondjes nog. En dan lekker samen eten, aan tafel, met elkaar. Dat ziet Papa graag. Papa is blij want hij heeft, zoals het een man betaamt, voor zijn gezin kunnen zorgen. Daar gaat het in het leven namelijk om.